Deze dag is top. De zon schijnt naar binnen, de wereld voelt rustig en ik zit fijn achter mijn laptop mijn 2e blog te typen. Super spontane actie want 5 minuten geleden stond ik nog de was op te vouwen en 15 minuten geleden was ik gesprek met Koen. Hadden we een relaxt ontbijt met serieuze gesprekken en bespraken we onze dromen.
Elke dag is er wel een gebeurtenis waarom ik zou kunnen janken. Een moment van intens geluk, plezier of (over) vermoeidheid. De balans ligt ergens in het midden en daar ben ik naar opzoek…. Of toch niet? Want eigenlijk was mijn leven altijd in balans. Ik was dat meisje dat zich aan iedereen kon aanpassen, diegene die niet opviel, mijn mening werd op de een of andere manier niet gehoord in de groep, ik kon niet keihard schreeuwen of intens genieten van vrij dansen (behalve met een wijntje:P). Creatief durfde ik me maar 50% te laten zien, want wat als iemand anders een andere mening had?
In mijn werk heb ik me altijd op de achtergrond geplaatst en dat deed ik bewust. Dood eng om voor mezelf op te komen, om mijn stijl te mogen voelen en deze te delen met de ‘buitenwereld’.
In mijn beleving was iedereen beter dan ik. Konden anderen het wel en ik niet…
Maar wat als dat niet zo is? Wat als ik het wel kan? En wat kan ik dan? En waarom zou ik dat willen?
Met wie? Hoeveel? Hoe vaak? Wat is mijn motivatie? Wat verteld mijn intuïtie?
29.02.2020
2 // Verandering
Oude patronen doorbreken en uitdaging aangaan.
Dit zijn de vragen die dagelijks voorbijkomen in mijn gedachten. Samen met mijn coach en psycholoog ben ik opzoek naar het positieve gevoel dat mij motiveert om te doen waar ik blij van word. Oude patronen doorbreken en hardop uitspreken wat mijn hart me verteld. De gedachten laten gaan en terug komen naar de kern. Ze stelt me vragen, we doen rollenspel (in een kantoor, zie je het voor je?) en kijkt naar mijn houding, hoe mijn lichaam reageert op spanning en emotie. Ik kan je vertellen, dat is echt confronterend en mooi. Alsof iemand door de buitenste beschermlaag heen kijkt…. (spannend, help).
Op dit moment voelt het zo lekker om in het nu te mogen zijn. We hebben mooie en eerlijke gesprekken met vrienden en familie. Koen en ik durven open te staan voor verandering en samen te dromen. Niet om eindeloos te blijven dromen en ons vervolgens weer aan te passen aan het bestaande systeem, maar om echt te kijken naar de mogelijkheden.
Mogelijkheden durven zien & voelen.
Geen flauw idee welke kant we opgaan…. Maar die onzekerheden durven zien met vertrouwen en niet met angst, voelt als een opluchting.
Het voelt alsof de sluitertijd open staat en ik alle mogelijkheden durf binnen te laten komen. De angst, het verdriet, de vreugde en plezier. Introvert of extravert
Het ene moment wonen we in een hutje op de hei, vervolgens rij ik op mijn paard over de bergen, s ’avonds sta ik in mijn bloemenwinkel midden in het centrum, 1/2/3/4 kinderen?, samen wonen met vrienden, dieren om ons heen en een prachtig uitzicht op de ondergaande zon.
Voordat ik Sydney instop kijken we naar de maan, zingt mama een liedje en danst hij in mijn armen (want ja dat doet hij als ik zing ;))…. Liefde.
En ‘why not’?
Fantaseer.
Dromen bestaan!
x
Song: ‘A Pocketful Of Shells’ by Mat McHugh
Flower: Ammi Majus
We'll be in touch as soon as we can!
We can't wait to meet you.
THANK-YOU MY FRIEND!
