2022!

Op de eerste dag van het jaar wil ik met jullie een blik werpen op wat ik heb meegemaakt in 2021. Prive, zakelijk, met mijn gezin, de diepte punten maar ook zeker de high lights. Nu ik vanaf een afstandje terug kijk besef ik pas hoeveel stappen ik heb gemaakt. Soms zit ik zo in de flow van nu dat ik vergeet te genieten van het traject, de voorbereidingen maar ook de piek momenten.

Angst en verdriet
Begin dit jaar zat ik nog thuis met mijn ziel onder mijn arm. De depressie hakte erin en de nasleep duurde lang. In de eerste maanden van 2021 was ik aan het re-integreren bij een bloemenwinkel in Haarlem centrum. Het was een uitdaging om mezelf toe te spreken en om moed te verzamelen om grenzen te vertellen. Samen met een therapeut besprak ik mijn angsten en ondernam ik stappen om weer onder mensen te zijn. Ik had moeite met stress en voor mezelf opkomen, het voelde alsof mijn hart gebroken was en ik opnieuw moest beginnen met mensen te vertrouwen.
 
De kleine stappen veranderde in grote stappen en in april voelde ik me stukken beter. Ik kon mijn werk als bloemist weer full time oppakken en ik had er plezier in! Waar ik naar uit keek was het moment dat de bedrijfsarts uitsprak dat ik beter was. Met die uitspraak stopte mijn traject met het UWV en kon ik eindelijk weer gewoon Linda zijn. 
Janken natuurlijk, ik ben beter! Das was mijn doel vanaf het moment dat ik niet meer kon werken (okt 2019) en ik had het gehaald! Zooo blij dat ik deze uitdaging ben aangegaan en dat het me is gelukt.
Dankbaar voor alle lieve mensen die me hierbij hebben geholpen.

01.01.2021

4 // Thank you 2021

Loslaten 
Na deze uitspraak van de bedrijfsarts had ik genoeg vertrouwen in mezelf om de knoop door te hakken en ontslag te nemen bij bloemenatelier Klavertje Vijf. Dit was een pijnlijk moment, maar het zat eraan te komen… Na 10 jaar in dienst te zijn geweest werd het tijd om mijn pad te vervolgen. Vanwege de omstandigheden was er helaas geen ruimte om op een relaxte manier afscheid te nemen en de klanten gedag te zeggen, maar alle mooie momenten en gesprekken hebben een speciaal plekje in mijn hart en die ga ik nooit vergeten!

Ontslag
De 2 maanden na mijn ontslag stonden in het teken van loslaten. Na deze knoop had ik namelijk nog een andere knoop door te hakken en dat was de verkoop van de boerderij van mijn tante in Friesland. Samen met mijn vader, Koen en een paar vriendinnen hebben we de hele woning leeg gehaald. Dat was pijnlijk (tranen in mijn ogen). Alle spullen die mijn tante in haar hele leven had verzameld zijn door mijn handen gegaan. We hebben tot op de laatste dag genoten van de boerderij. Het grappigste moment was dat Koen en ik dachten dat we over het land konden rijden met de bus en caravan. No way! We kwamen natuurlijk vast te zitten en een tractor moest ons eruit trekken. Sydney heeft zich kapot gelachen op de achterbank, terwijl ik dacht dat hij te klein was om iets door te hebben.
Als mijn tante dit gezien zou hebben…. Oeps…;)
Het laatste hoogtepunt van de boerderij was dat Koen en ik in een leeg huis in de woonkamer sliepen met uitzicht over haar land. Ik voel intens veel liefde voor haar!